شرکت پادگین طب

^{آنتي بادي هاي هتروفيل:}

^{گزارشات موجود نشانگر آنند که سرم 30 تا 40 درصد افراد داراي آنتي بادي هاي هتروفيل است. علت حضور اين آنتي بادي ها به دليل تماس با محصولات حيواني ( ايمونوتراپي)و يا همزيستي با حيوانات است. واکنش آنتي ژني آنها سبب افزايش ميزان اين آنتي بادي ها مي گردد. واکنش آنتي ژني مربوطه با تماس نزديک با اين حيوانات شروع مي شود}

^{اتوآنتي بادي بر عليه هورمون هاي تيروئيدي}

^{بيش از چهل سال است که اتوآنتي بادي هاي ضد هورمون هاي تيروئيدي شناخته و گزارش شده اند. از هر 2500 نفر يکي داراي اتوآنتي بادي بر عليه T3 و T4 است. گزارش محققان ژاپني نشاندهنده وجود اتوآنتي بادي ضد T3 و يا T4 در 8/1 درصد افراد است}

^{پروتئين هاي هورمون گير داخلي (Endogenous hormone-binding proteins)}

^{اينگونه پروتئين هاي هورمون گير با غلظتهاي متفاوت در تمام سرم ها و پلاسما ها وجود داشته، مي توانند منشأ تداخل در سنجش هاي ايمني باشند. هم نوع و هم غلظت اين پروتئين ها تحت تأثير عوامل ارثي و اکتسابي قرار دارند. از ميان اين پروتئين ها آلبومين اهميت زيادي دارد چرا که هم بيشترين غلظت را داشته و هم به طيف وسيعي از آناليت ها از جمله هورمون ها متصل مي گردد}

^{پروتئين هاي حامل غير طبيعي}

^{برخي از نمونه هاي سرمي يا پلاسمايي افراد، حاوي پروتئين هاي حامل غير طبيعي مي باشد. غير طبيعي بودن اين پروتئين ها مي تواند کمي يا کيفي، ارثي يا اکتسابي باشد مثلاً: در بيماري ارثي Dysalbuminemia وجود آلبومين غير طبيعي سبب افزايش ميزان تيروکسين مي گردد}

^{تأثير پروتئين ها}

^{مهمترين پروتئين هايي که سبب تداخل در برخي از سنجش هاي ايمني مي شوند، عبارتند از: آلبومين، فاکتور روماتوئيد، کمپلمان، ليزوزيم و فيبرينوژن. به اختصار به برخي علل تداخلي در اين موارد اشاره مي شود. آلبومين به دو دليل مي تواند سبب تداخل گردد: 1- آلبومين در ميان پروتئين ها بيشترين غلظت را داراست و برهم کنش هاي پروتئين در غلظت بالا مطرح مي گردد.}

^{تأثير معرف ها (Reagents effect)}

^{قدرت يوني و pH بافرها بسيار مهم است، خصوصاً زمانيکه از آنتي بادي هاي مونوکلونال با pH ايزوالکتريک بين 5 تا 9 استفاده مي شود. استفاده از pH و قدرت يوني مناسب، اتصال غير ويژه به جداره ظرف واکنش را به حداقل مي رساند}

^{انواع روشهاي سنجش ايمني آنزيم دار}

^{1- EIA رقابتي براي آنتي ژن: در اين روش آنتي ژن کونژوگه و آزاد بر سر اتصال به آنتي بادي مشترک با يکديگر رقابت مي کنند. پس از جداسازي کمپلکس آنزيم دار از کونژوگه آزاد، فعاليت آنزيمي مبناي سنجش قرار مي گيرد. در اينجا نيز رابطه معکوس ميان کمپلکس آنزيمي و آناليت آزاد وجود دارد}