شرکت پادگین طب

^{تنفس و يا برخورد پوستي يا گوارشي با آنتي ژن حيوانات سبب توليد آنتي بادي ضد آنها خواهد شد و چنانچه در کيت هاي سنجش از آنتي بادي حيوان مورد نظر استفاده شده باشد مانند حضور موش در خانه و استفاده از کيت هايي که از آنتي بادي موشي استفاده مي کنند نتيجه مخدوش خواهد شد. همين مسئله در مورد ساير حيوانات مانند خرگوش، گوسفند، بز و ... نيز مطرح است. در برخي از روش هاي درماني براي هدف گيري تومورها در بدن از آنتي بادي هاي هتروفيل خرگوشي، گوسفندي و بزي استفاده مي شود. افرادي که در خانه، خرگوش دارند اغلب سرمشان داراي آنتي بادي ضد آنتي بادي خرگوش بوده، حضور اين آنتي بادي هتروفيل در سنجش پرولاکتين، TSH و T4 تداخل ايجاد ميکند. تاکنون در سنجش هاي CEA و CA 125 و hCG و TSH، T3، T4، PRL و HBs Ag و ديگوکسين حضور آنتي بادي هاي هتروفيل و تداخل آنها گزارش شده است. اين تداخل هم در سنجش هاي معرف محدود (رقابتي) و هم در سنجش هاي معرف مازاد (ساندويچي) گزارش شده اند. در سنجش هاي معرف محدود حضور آنتي بادي هاي هتروفيل سبب کاهش تعداد آنتي بادي هاي در دسترس در فاز جامد يا مايع مي شوند لذا تورش (Bias) مثبت بوجود مي آورند (مثبت کاذب). در سنجش هاي معرف مازاد حضور آنتي بادي هتروفيل دو ظرفيتي سبب ايجاد پلي ميان دو آنتي بادي و تشکيل ساندويچ مي گردد، لذا تورش مثبت به وجود مي آورد (مثبت کاذب). يعني اين آنتي بادي هتروفيل به هر دو آنتي بادي در سنجش معرف مازاد متصل مي شود. در مواردي اين آنتي بادي با اتصال به بخش Fc يکي از آنتي بادي ها با ممانعت فضايي مانع تشکيل کمپلکس ساندويچي مي گردد. افزودن سرم حيوان ايمن نشده به محلول ها تا حدود زيادي از تداخل مذکور جلوگيري به عمل مي آورد. به هر حال اين عمل در تمام موارد موفقيت آميز نخواهد بود. زماني که سرم براي آنتي بادي مونوکلونال مربوطه ويژه باشد اين روند بهترين راهکار خواهد بود، اما اگر نوع آنتي بادي پيچيده باشد و آنتي ژن بخوبي با آن جور نباشد براي حذف تداخل مشکل وجود خواهد داشت. البته سرم هاي حيوانات ايمن نشده از نوع اسب، گاو و بز نيز مي تواند تا حدودي تداخل مذکور را کاهش دهد. در اصل ايمنوگلوبولين هاي گونه هاي مختلف حيواني به دليل شباهت ساختماني بين ايمنوگلوبولين ها قادر به کاهش تداخلات ذکر شده مي باشند. مثلاً سرم گاو مؤثر تر از سرم موش عمل مي کند شايد به دليل اينکه با مصرف شير و گوشت اين حيوان، آنتي بادي هتروفيل آن در اغلب بيماران وجود دارد. روش هاي رايج حذف تداخل آنتي بادي هاي هتروفيل عبارتند از:
1) حذف آنتي بادي تداخل کننده : با استخراج آناليت از نمونه و افزايش سرم طبيعي (تثبيت شده) حيوان ايمن نشده يا افزايش سوسپانسيون پروتئين A تثبيت شده مي توان اين کار را انجام داد. البته با محلول 16 تا 50 درصد پلي اتيلن گليکول با جرم مولکولي 6000 نيز اين کار عملي است.
2) افزايش سرم حيوان ايمن نشده : افزايش آنتي بادي پلي کلونال IgG گونه خاص، IgG موش، آنتي بادي ضد IgG انساني، آنتي بادي مونوکلونال موشي، مخلوط ايمنوگلوبولين ها و بخش Fc آنتي بادي هاي گونه هاي خاص از مهمترين راهکارهاي اين شيوه مي باشند.
البته تعيين ميزان ايمنوگلوبوليني که بايد به سرم ها افزوده شود کار مشکلي است، چرا که پاسخ ايمنوگلوبولين ها حتي در يک فرد در زمان هاي مختلف متفاوت است. ويژگي ايده آل IgG خنثي کننده اين است که مملو از اپي توپهاي آنتي بادي مونوکلونال مربوطه مي باشد. سرم موشي معمولاً ويژگي هاي کامل مورد نياز را ندارد. بر خلاف فاکتورهاي روماتوئيد، آنتي بادي هاي هتروفيل با افزودن قطعات Fc در حد قابل ملاحظه اي کاهش نمي يابد. براي حذف مزاحمت آنتي بادي هاي هتروفيل، لوله هاي مخصوص که حاوي ايمونوگلوبولين هاي ذکر شده در بالا هستند به صورت تجارتي قابل تهيه مي باشند. اين لوله ها ارزان بوده، عملکردي ساده داشته و اغلب تداخلات آنتي بادي هاي هتروفيل را حذف مي کنند. علي رغم اينکه تداخل آنتي بادي هاي هتروفيل به کاربرد آنتي بادي در سنجش هاي ايمني مربوط مي شود اما بر خلاف انتظار نوع نشانه و سيگنال بکار رفته نيز در اين عمل نقش دارد. مثلاً در سنجش IRMA تداخل آنتي بادي هتروفيل وجود دارد ولي در بخش ELISA که از همان آنتي بادي IRMA استفاده شده است تداخل وجود ندارد که البته مثال هاي عکسي نيز وجود دارد. در مواردي که تداخل در الايزا وجود دارد و در روش هاي راديو ايزوتوپ مربوطه وجود ندارد علت را وجود عامل تداخل کننده بر عليه آنزيم و يا بخش مشترک و محل اتصال آنزيم- آنتي بادي نسبت مي دهند. همانطور که اشاره شد در روش هاي عکسبرداري و شيمي درماني که عمل هدف گيري به کمک آنتي بادي مونوکلونال موشي انجام مي شود، آنتي بادي انساني ضد آنتي بادي موشي (HAMA) (Human anti mouse antibody) عامل تداخلات مي باشد. معمولاً ميزان HAMA در روش فوق به مراتب بيشتر از ميزان HAMA در اثر ايمني نسبت به ساير روش ها است. فرمولاسيون مناسب جهت حذف تداخلات HAMA يکي از مسائل محرمانه شرکت هاي توليد کننده است. تجربه نشان داده است که روش هايي که از يک آنتي بادي مونوکلونال موشي استفاده مي کنند کمتر از روش هايي که از دو آنتي بادي مونوکلونال موشي استفاده مي کنند تحت تأثير تداخلات HAMA قرار مي گيرند. تداخل از نوع HAMA به علت آنتي ايدوتايپ آنتي بادي انساني (آنتي بادي هاي خودي که به ناحيه بسيار متغير آنتي بادي هاي انساني مربوط مي شوند) نيز مشاهد مي شوند. محققان نشان داده اند که استفاده از آنتي بادي هيبريد انساني موشي نشاندار در کيت ها نسبت به افزودن سرم نرمال حيوان به نمونه مورد سنجش، تداخلات را بهتر کاهش مي دهد}