کورتیکوسترون (Corticosterone)
کورتیکوسترون با فرمول شیمیایی C21H30O4 (همچنین تحت عنوان 17-deoxycortisol و 11β,21-dihydroxyprogestrone نیز شناخته میشود)، یک هورمون استروئیدی بیست و یک کربنه از نوع کورتیکواستروئید است.
گزانتین اکسیداز (Xanthine Oxidase)
گزانتین اکسیداز (XO یا XAO)، شکلی از آنزیم گزانتین اکسیدوردوکتاز است. این آنزیمها گونههای فعال اکسیژن تولید میکنند، اکسیداسیون هیپوگزانتین به گزانتین و نیز اکسیداسیون گزانتین به اسیداوریک را میتوانند کاتالیز نموده و نقش بسیار مهمی را در کاتابولیسم پورینها در گونههای مختلف از جمله انسان دارند. آنزیم XO، مولکولی بزرگ با وزن مولکولی 270 کیلودالتون متشکل از دو مولکول فلاوین، دو اتم مولبدنیوم (متصل به اکسیژن و اتمهای سولفور) و هشت اتم آهن است. اتمهای مولبدنیوم جایگاه فعال آنزیم را تشکیل میدهند.
ویتامین Vitamin E)E)
ویتامین Vitamin E)E)
ویتامین E (Vit E، توکوفرول)، با فرمول شیمیایی C29H50O2، از جمله ویتامینهای محلول در چربی میباشد. این ترکیب برای اولین بار در سال 1922 در دانشگاه کالیفرنیا کشف شد. کاترین بیشاپ و هربرت ایوانز، موشهایی با رژیم غذایی خاص (شیر تخلیص شده) را پرورش میدادند.
ترکیبات پلی فنولی (Polyphenolic Compounds)
فنول (C6H5OH) یکی از ترکیبات آلی ساده است که از اتصال یک گروه هیدروکسیل به یک حلقه بنزن تشکیل میشود. ترکیباتی را که در آن بیش از یک گروه هیدروکسیل متصل به حلقه آرومات مانند بنزن باشد، ترکیبات پلی فنول می نامند.
(Hydrogen Peroxide)پراکسید هیدروژن
پراکسید هیدروژن (H2O2با فرمول HO-OH)، یکی از پیشسازهای گونههای فعال اکسیژنی است که طی زنجیره تنفسی میتوکندری تولید میشود و نقش بسیار مهمی را در القاء آسیب اکسیداتیو و فرآیند پیری سلول بازی می کند.
پروتئین واکنشی C انسانی(Human High Sensitivity C-Reactive Protein ELISA Kit)
پروتئین واکنشی C انسانی (CRP)، یک پروتئین پنج پار (پنتامری) حلقوی است که طی التهاب، توسط کبد ساخته شده و چند ساعت پس از آسیب بافتی، شروع عفونت و دیگر علل التهاب به گردش خون آزاد می شود. این پروتئین، یک پروتئین فاز حاد است که مقدار آن به دنبال ترشح اینترلوکین 6 از ماکروفاژها و سلول های T، افزایش می یابد. نقش اصلی این پروتئین اتصال به لیزوفسفاتیدل کولین موجود در سطح سلول های مرده برای فعال کردن سیستم کمپلمان از طریق C1q است.
کوکتل مهارکننده ی پروتئاز (Protease Inhibitor Cocktail)
مهار پروتئازهای داخل و خارج سلولی جهت تخلیص و جمع آوری پروتئین ها بسیار ضروری است. مهار کننده ی پروتئاز (Protease Inhibitor) یا آنتی پروتئاز (Anti-Protease)، از معرف های بسیار مهم در مهار تجزیه ی پروتئین ها توسط پروتئازهای درون زاد در عصاره ی بافتی یا سلولی است. به طور کلی پروتئازها برای مهار چهار گروه اصلی از آنزیم های پروتئولیتیک استفاده می شوند.
آماده سازی محلول نرمال سالین (Normal Saline Preparation)
محلول نرمال سالین (NSS، NS یا N/S) اصطلاحی رایج است که برای محلول 9/0 درصد کلرید سدیم (9 گرم NaCl در یک لیتر آب) به کار می رود. در مواردی نادر، این محلول به سالین فیزیولوژیک یا سالین ایزوتونیک نسبت داده می شود، اما هیچ یک از این دو اصطلاح به لحاظ تکنیکی صحیح نمی باشند زیرا نرمال سالین دقیقا مانند سرم خون نیست. برای اولین بار، محلول نمکی سالین در سال 1831طی همه گیری وبا در هند و انتشار آن به سمت اروپا به وجود آمد. دکتر William Brooke فارغ التحصیل از مدرسه پزشکی دانشگاه ادنبرگ، در یک مقاله ی چاپ شده در مجله ی Lancet، تزریق نمک هایی با درصد بالای اکسیژن به بیماران مبتلا به وبا را پیشنهاد نمود.
آماده سازی بافر فسفات (Phosphate Buffer Solution Preparation)
محلول نمکی فسفات یا PBS (Phosphate buffered saline) یک محلول بافری است که در تحقیقات زیستی به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. PBS یک محلول نمکی با پایه ی آبی و متشکل از کلرید سدیم، سدیم فسفات، کلرید پتاسیم و پتاسیم فسفات است. این محلول بافری به ثابت ماندن مقادیر pH کمک میکند. فشـار اسمـزی و غلظتهای یونی موجود در محلول PBS با فشـار اسمـزی و غلظتهای یونی در بدن انسان یکسان است. این محلول به علت ایزوتونیک بودن و نداشتن اثرات سمی بر روی سلول ها، کاربردهای بسیاری دارد.
(Carbonate/Bicarbonate Buffer Preparation) بافر کربنات/بیکربنات
مانند هر سیستم بافری، یک بافر بیکربنات نیز در برابر تغییرات pH مقاومت کرده و به ثابت نگهداشتن pH محلول هایی مانند خون و آب اقیانوس ها کمک می کند. اسیدی شدن آب اقیانوس ها و اثرات تمرینات ورزشی بر بدن انسان هر دو مثال هایی از نحوه ی عملکرد سیستم بافری بیکربنات در طبیعت هستند. در بدن انسان و سایر حیوانات، این سیستم بافری به حفظ pH گردش خون کمک می کند. مقدار pH به نسبت CO2 به بیکربنات بستگی دارد.
