شرکت پادگین طب

استرپتوزوتوسین (Strepotozocin)
دیابت، شایعترین اختلال متابولیکی غدد درون ریز، از بیماری های مزمن و نسبتا شایع در جهان است که با درصدهای متفاوت تمام نژادها را درگیر ساخته و شیوع آن در بسیاری از جوامع به ویژه در کشورهای در حال توسعه و ایران رو به افزایش است. این بیماری با هیپرگلایسمی ناشی از نقص در ترشح و عملکرد انسولین همراه است. در سال های اخیر، حجم عظیمی از مطالعات حاکی از این است که دیابت یک عامل خطر بسیار مهم در ابتلا به بیماری های مختلف از جمله بیماری های متابولیک، قلبی-عروقی و انواع سرطان ها است .

اینترلوکین-6 انسانی (Human Interleukine-6 ELISA Kit)
اینترلوکین شش / اینترلوکین-6 (IL6/IL-6)، یک سایتوکاین چند عملکردی است که پاسخ های ایمنی و واکنش های فاز حاد را تنظیم کرده و نقش بسیار مهمی در مکانیسم دفاعی میزبان دارد. ژن مربوط به IL-6 انسانی در جایگاه 21 بر روی بازی کوتاه کروموزوم 7 قرار دارد و توالی ژنومی آن تعیین شده است. IL-6 به طور دائم توسط سلول های طبیعی تولید نمی شود، اما بیان آن توسط انواع سایتوکاین ها، لیپو پلی ساکاریدها یا عفونت های ویروسی افزایش می یابد. محصول بیان ژن IL-6 یک پروتئین تک زنجیره و بسته به منشأ سلولی؛ با وزن مولکولی 21 تا 28 کیلودالتون است.

فاکتور نکروز دهنده ی تومور آلفا در انسان (Human Tumor Necrosis Factor-α ELISA Kit)

فاکتور نکروز دهنده ی تومور آلفا (با نام­های دیگر مانند TNF-alpha، TNF-α، cachexin یا cachectin)، براي اولین بار در اوایل دهه 1960 به عنوان عامل نکروز هموراژیک در تومور، شناخته شد. اما شناسایی دقیق آن به سال 1984 برمی گردد ، در آن زمان Agarwal و همکاران دو نوع فاکتور سیتوتوکسیک جداسازي نمودند که یکی از آنها با وزن مولکولی 17 کیلودالتون از ماکروفاژها جدا شده بود و (TNF-α) نامیده شد.

فاکتور نکروز دهنده ی تومور آلفا در موش صحرائی (Rat Tumor Necrosis Factor-α ELISA Kit)  

فاکتور نکروز دهنده ی تومور آلفا (با نام­های دیگر مانند TNF-alpha، TNF-α، cachexin یا cachectin)، براي اولین بار در اوایل دهه 1960 به عنوان عامل نکروز هموراژیک در تومور، شناخته شد. اما شناسایی دقیق آن به سال 1984 برمی گردد ، در آن زمان Agarwal و همکاران دو نوع فاکتور سیتوتوکسیک جداسازي نمودند که یکی از آنها با وزن مولکولی 17 کیلودالتون از ماکروفاژها جدا شده بود و (TNF-α) نامیده شد.

کیت انسولین موش صحرائی (Rat Insulin ELISA Kit)

انسولين مهمترين هورمون در تنظيم هوموستاز قند خون است و طيف وسيعي از فعاليتهاي زيستي را شامل مي شود. اين هورمون برداشت گلوكز در عضلات و بافت چربي را تحريك كرده و گلوكونئوژنز را در كبد مهار مي كند. ترشح انسولين در ديابتِ وابسته به انسولين به طور قابل توجهي كاهش مي يابد در حالي كه در ديابتِ غير وابسته به انسولين، چاقي، انسولينميا و سندرم كوشينگ افزايش مي يابد. 

گلوتاتیون احیاء (GSH)

گلوتاتیون با فرمول شیمیایی GSH و فرمول مولکولی C10H17N3O6S یک ترکیب پپتیدی کوچک است که از سه اسید آمینه ی سیستئین، اسید گلوتامیک و گلیسین ساخته شده‌است. در این پروتئین، بین گروه آمینی اسید آمینه سیستئین که به طور معمول به اسید آمینه گلیسین متصل است با گروه کربوکسیل زنجیرهی اسید گلوتامیک یک پیوند پپتیدی غیر معمول ساخته می شود

سنجشِ تکثیر و بقای سلولی به روش MTT 

بررسی تکثیر و بقای سلولی از تکنیک­های مهم و اساسی در آزمایشگاه­های سلولی محسوب می­شود. این بررسی نیازمند کمّی سازی دقیق تعداد سلول­های زنده در محیط کشت سلولی است. بنابراین روش­های محاسبۀ بقای سلولی جهت بهینه­ سازی شرایط کشت سلول، ارزیابی عوامل رشد سلولی، کشف آنتی­ بیوتیک­ها و داروهای ضد سرطان، ارزیابی اثرات سمّی آلاینده ­های محیطی و مطالعات آپوپتوز ضروری هستند

ویتامین C، آنتی اکسیدانی مهم

ویتامین C یک ویتامین محلول در آب و به عبارتی یک آنتی اکسیدان محلول در آب است. این ویتامین که با نام آسکوربیک اسید نیز شناخته می شود یک لاکتون شش کربنه است کهدر کبدبسیاریاز پستانداران به جز انسان و خوکچه ی هندی از گلوکز ساخته می شودآنزیم گلونولاکتون اکسیداز که برای سنتز ویتامین C ضروری است در انسان و خوکچه ی هندی وجود ندارد

سنجش پروتئین به روش برادفورد

سنجش پروتئین به روش برادفورد یک روش رنگ سنجی سریع، ساده، دقیق و حساس است که برای اندازه گیری غلظت پروتئین در محلول به کار می رود. این روش در سال 1976 توسط ماریون ام برادفورد ارایه گردید.اساس روش برادفورد بر تشکیل کمپلکس بین رنگ آبی کماسی G-250 و پروتئین های موجود در محلول استوار است

ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC)

ظرفیت آنتی اکسیدانی تام به مجموعه ایی از ترکیبات مربوط می شود. آنتی اکسیدان به ترکیباتی اطلاق می شود که قادر به حفظ سیستم های بیولوژیکی در برابر اثرات مضر گونه های فعال اکسیژن و نیتروژن هستند. در واقع آنتی اکسیدانها نقش مهمی درمهار گونه های فعال اکسیژن و نیتروژن و جلوگیری از تشکیل آن ها ایفا می کنند