شرکت پادگین طب

^{2- آلبومين به عنوان يک پروتئين حامل به تعداد زيادي از ليگاندهاي داخلي و خارجي متصل مي شود، لذا در زمان سنجش، رقابتي ميان آلبومين و آنتي بادي بر سر اتصال به ليگاندها بوجود مي آيد که مي تواند منشأ تداخل گردد. در مورد فاکتور روماتوئيد گفته مي شود که اين اتوآنتي بادي از نوع IgM بوده و بر عليه بخش Fc آنتي بادي هاي IgG ساخته مي شود. حضور اين اتوآنتي بادي ها مختص آرتريت روماتوئيد نيست و در ساير بيماري هاي اتوايميون نيز ديده مي شود. مثلاً در لوپوس اريتماتوس سيستميک، اسکلرودوما، و التهابات حاد کبدي. البته اين اتوآنتي بادي ها حتي در 5% افراد طبيعي و سالم نيز با غلظتهاي کم وجود دارند. فاکتور روماتوئيد با اتصال به بخش Fc آنتي بادي، در برهم کنش ميان آنتي ژن- آنتي بادي تداخل ايجاد مي کند. ساده ترين فرم تداخل به اين صورت است که اين اتوآنتي بادي بزرگ با اتصال به بخش Fc يک آنتي بادي، ناحيه متغير آنتي بادي تثبيت نشده مجاور را مي پوشاند و با ممانعت فضايي مانع اتصال ويژه آنتي ژن به آنتي بادي مربوطه مي گردد. با اين مکانيزم تداخل زيادي در سنجش هورمون هاي آزاد مانند تيروکسين آزاد گزارش شده است. محققان با افزودن بخش Fc آنتي بادي انساني به نمونه هاي حاوي فاکتور روماتوئيد سعي در حذف اين تداخل نمودند اما با اين وجود در برخي نمونه ها تداخل مشاهده مي شد. اين موضوع نشانگر اين واقعيت است که نوع ديگري از تداخل توسط اين فاکتور ايجاد مي شود. در سرم برخي افراد با بيماري آرتريت روماتوئيد آنتي بادي ضد پروتئينهاي غذايي هم مشاهده شده است. اين آنتي بادي ها علاوه بر تداخل در سنجش ها، تحمل گوارشي اين افراد به مواد غذايي را نيز کاهش مي دهند. در مورد پروتئين هاي سيستم کمپلمان که متشکل از يک سري پروتئين هاي پيچيده است، در شرايط التهابي ميزان اين المان ها افزايش مي يابد. برخي از اجزاء کمپلمان به بخش Fc آنتي بادي ها متصل مي شوند. در سنجش هاي عفوني که آنتي بادي خودي بر عليه آنتي ژن بيگانه توليد مي شود، اتصال پروتئين هاي کمپلمان به انتهاي اين آنتي بادي ها برهم کنش آنها با آنتي ژنها را محدود ميکند و سبب تداخل مي شود. جالب است که اين پديده در سرم هاي تازه اتفاق مي افتد و چنانچه نمونه ها چند روز در دماي 4 درجه سانتيگراد بماند اين اثر کاهش خواهد يافت. از آنجايي که براي عملکرد پروتئين هاي کمپلمان، يون کلسيم ضروري است، استفاده از پلاسماهايي که با EDTA تهيه شده اند به دليل شلات شدن يون کلسيم تداخل مذکور را کاهش مي دهد. برخي محققان با افزودن IgG جوجه به نمونه ها، اثر اين پديده را کاهش داده اند اما مناسب ترين روشي که براي جلوگيري از اين تداخل پيشنهاد شده است استفاده از بخش هاي متغير ايمنوگلوبولين ها مي باشد. با هضم آنزيمي آنتي بادي ها با پاپايين مي توان بخش Fc را جدا کرد، لذا حضور پروتئين هاي کمپلمان و تا حدود زيادي فاکتور روماتوئيد ديگر تداخلي در اين سنجش ها ايجاد نمي کند. اما علت تداخل پروتئين هاي ليزوزومي متفاوت است چرا که اين پروتئين ها تمايل زيادي به اتصال به پروتئين ها با pI (pH ايزوالکتريک) پايين دارند. چون ايمونوگلوبولين ها pI حدود 5 دارند لذا ليزوزوم با اتصال به آنها مانند پلي ميان IgG فاز جامد و آنتي بادي هاي سيگنال دهنده عمل مي کند. با افزودن مقداري يون مس Cu 2+ اين اثر کاهش مي يابد. برخي از محققان با افزودن آلبومين جوجه به بافرها اين تداخل را تعديل نموده اند}